Bir sabah uyandım, senden uzak,
Ruhumda bir fırtına, içimde bir boşluk.
Gözlerin kadar derin bir yalnızlıkta,
Kaybolmuş bir rüzgar gibi savruluyorum.
Bir zamanlar ellerin vardı, sımsıcak,
Şimdi o eller çok uzakta, soğuk.
Bir adım bile atamıyorum sana,
Her adım, başka bir yara açıyor kalbimde.
Zaman geçti, ama anılar hep taze,
Her köşede sen varsın, her sözde sen.
Kalbimde bir yara, kapanmaz bu iz,
Sevdanla başlar her gün, hüzünle biter.
Özlemin bir dağ gibi ağır üzerimde,
Söyle, nasıl unutur insan sevdiğini?
Her gece seni düşünerek uyuyorum,
Sabahlar sensiz birer işkence gibi.
Belki de bir gün döner misin bilmem,
Belki de dönmesen daha az acır yaram.
Ama kalbim hep seninle, bir başka sevda,
Sığmaz bu hüzün dolu yüreğe asla.